“Projet Mercury” ekibi
(Kaynak: NASA/spacedaily.com)
Kerry Sheridan, spacedaily.com’da 9 Aralık 2016 tarihinde yayımlanan yazısında bunu hatırlattı…!
John Glenn, 1962’de gerçekleştirdiği bir saatlik uçuşundan önce, NASA, onun bu uçuşunu başarıyla tamamlayıp tamamlayamayacağı hususunda endişeliydi…
ABD’nin uzay uçuşları için 1959 yılında seçtiği yedi-astronotluk ilk grup (Mercury 7), bu öncü çalışmalarda hayatlarını-bir şekilde-riske attı… Bir kısmı ise, bu yolda, hayatı kaybetti…!
ABD’nin insanlı-uzay uçuşlarından önce, doktorlar, astronotların bu uçuşları sağ-salim tamamlayabileceklerinden emin olamadı… Bir roketin tepesinde yüksek ivmeli (g’li) bir uçuştan sonra, yerçekimsiz (neredeyse “0” g’li) bir ortama maruz kalışta insan vücudunun nasıl tepki vereceği bilinemiyordu… Bu ortam öldürücü olabilirdi…!
Bu sebepledir ki, 1940-1950 döneminde, öncelikle maymunlar, fareler uzaya gönderildi… Ne de olsa, “insanın atasıydılar”…!
Bu uçuşlarda, bu hayvanların çoğu hayatını kaybetti…
Yine de, şempanze “Ham” 1961 yılında gerçekleştirdiği Mercury 7 yolculuğunda hayatta kalmayı başardı… Bu başarı, uzay uçuşlarında insanların da hayatta kalabileceğine olan inancı-biraz olsun- güçlendirdi…!
Sovyetler, 1961’de kozmonot Yuri Gagarin’i uzaya başarıyla gönderdi ve geri getirdi…Bu başarı, ABD’nin bir yönüyle moralini bozarken, diğer yönüyle, uzaya insanlı uçuşu daha da cesaretlendirdi…!
Yine de, roketlerin henüz fırlatma aşamasında patlaması endişelerin tamamen giderilmesini önledi… Ünlü televizyon sunucusu Walter Cronkite, 1997’de yayımlanan kitabında (A Reporter’s Life) ABD’nin ilk uzay yolcusu Alan Shepard’ın uçuşundan önce oldukça endişe duyduklarını ifade etmişti…NASA, uzay yarışında Sovyetlerin gerisinde kalmamak için hayatları riske atıyor olabilirdi…!
Neyse ki Shephard yere (daha doğrusu Okyanusa) sağlimen inmeyi başardı…
1967’de, Mercury 7 ekibinin üyesi olan Gus Grissom dahil üç astronot, fırlatma rampasındaki Apollo 1 kapsülünde test çalışması yaparken çıkan yangında hayatını kaybetti… Yaşanan bu kaza , uzay tarihinin, muhtemelen, en üzücü kazasıydı…
NASA’nin ilk astronotları askeri test pilotlarıydı… To Wolfe’nin “The Right Staff” adlı kitabında ve aynı adı taşıyan (1983) sinema filminde de anlatıldığı üzere, zihinse sağlamlık ve riskli ortamda çalışma kapasiteleri dikkate alınarak seçilmişlerdi…Diğer bir-az bilinen-kriter ise, 1.8 metreden daha kısa boylu olmalarının gerekmesiydi…Mercury Kapsülüne sığabilmeliydiler…
Mercury Kapsülü, oldukça karmaşık bir araçtı…Böyle bir araca girerek uzaya gitmek nasıl bir duyguydu…? Astronot Glenn bu soruyu şöyle cevaplamıştı…: “Bir ‘Devlet Kontratı’ ile, en düşük fiyatı veren imalatçıya yaptırılmış olan ve iki milyon parçadan oluşan bir aracın tepesine oturarak uzaya giderken hissedeceklerinizi hissettim..!”
Glen’in 1962’de gerçekleştirdiği “bir saatte-üç tur” uçuşu nisbeten sakin geçti… Yine de, “The Race to the Moon” adlı kitabın yazarı Charles Murraypollo, aracın “retro-pack” ekipmanının ısı kalkanından ayrılıp uzaklaşmaması sebebiyle, Glenn’in aracı inişte elle (manual) yönetmek durumunda kaldığını, Glenn’in önemli bir tehlike atlattığını 1989’daki bir mülakatında açıkladı…!
Yararlanılan Kaynaklar:
http://www.spacedaily.com/reports/Early_US_astronauts_faced_uncertainty_danger_and_death_999.htm
