Süpernovaların evi gökada…! (Galaxy… home to Supernovae…!)

Gökada  NGC 5468
(Kaynak: NASA; universetoday.com)

Gökada  NGC 5468   son  yirmi  yılda  5  süpernovanın  evi  oldu.
Süpernovalar  yıldız  patlamaları. Bazı  yıldızlar büyük  bir  patlamayla   ölmezler, dönüşüme  uğrarlar.
Bir  süpernova  patlaması, bir  yıldızın  patlayarak, sahip  olduğu  maddenin  büyük  bir  kısmını uzaya  saçması  sürecidir.  Bu  sürecin  son  aşaması, yıldızın  kütlesinin bir  kısmının  gravitasyonel  çökelme  ile merkeze  çökerek, bu  patlamış yıldızdan  yeni  bir  yıldız  oluşturmasıdır.  Kısaca, merkezde  oluşan-daha  küçük-yeni  yıldız  gerçekte, önceki  yıldızın  yeni  yaşamıdır; barındırdığı  madde  dikkate  alındığında, başka  bir  yıldız  değil !
Başlangıçtaki  büyük  kütleli  yıldızın süpernova  olarak  patlama  sürecinde, yıldızın dış  katmanları  olarak   ve milyarlarca ışık  yılı  uzaklıktan  bile  görünebilen patlamalar olarak  ortaya  çıkmakta.
NASA, Samanyolu  ötesindeki  gökadaları  yıllarca   gözleyerek,  birçok  süpernova patlamasını  belirledi.

130 milyon  ışık  yılı  uzaklıkta  ve  Yıldız  kümesi  Virgo  içinde  yer  alan gökada NGC 5468’de, son  yirmi  yılda, Hubble  Uzay  Teleskobuyla gözlenen   beş  süpernova  patlamasının  gerçekleştiği  belirlendi.

Tip 2   Süpernovalar,  merkezinde  gerçekleşen  nükleer  reaksiyonla, hidrojen  ve helyum  yakıtının  büyük  bir  kısmı  tükendiğinde  gerçekleşen  yıldız  patlamaları. Bu  gerçekleştiğinde, yıldızın  kütlesine  de  bağlı  olarak, yıldızdan  geriye  bir  Nötron  Yıldızı  veya  Kara  Delik  kalır.

Araştırmacılar, birçok  durumda, ikili-yıldız  sistemleri  de  Süpernova  patlamasına  yol açabilmekte. Astrofizikte  ‘sifonlama’ (siphoning)  adı  verilen  bu  madde transferi  gerçekleştiğinde  de  Süpernova  patlamaları  meydana  gelebilmekte.

Artist's impression of a Type II supernova. Credit: ESO
Tip II  Süpernova (temsili)
(Kaynak: ESO;  universetoday.com)
 
Bir  yıldız-ikilisi (binary  star  system) Süpernova  oluşturanpatlamadan  sonra, geride  bir  Beyaz  Cüce  veya  Kara  Delik  bırakırsa, bu  ortamda  oluşan  Süpernovaya  ‘Tip 1  Süpernova’  adı  verilir.  Yoldaş  yıldız (companion  star)  bir  Kızıl  Dev  oluşturacak  şekilde şişerse,  yol arkadaşı  olan  Beyaz Cüce / Kara  Delik  bu  Kızıl Devden  madde  emerek (siphoning),  onu,  kendisine  madde  sağlayan  bir  diske dönüştürür.Kızıl  Cüce, yol  arkadaşına kaldırabileceğinden  daha  fazla  madde gönderirse, madde  emen  yıldızın  merkezinde  bir  nükleer  reaksiyon başlatır.  Bu  nükleer  reaksiyon  da  Süpernovayı  tetikler.
Her  iki  durumda da, tüm  gökadayı  aydınlatacak  güçte  bir  patlama meydana  gelir.
NGC 5468 içinde, son 20  yılda, her  iki  tip  patlama  da gözlendi.  SN 1999cp, SN 2002cr, SN2002ed, SN2005P, ve  SN2018dfg  bunların  örnekleridir.
NGC  5468’in  disk  düzleminin  Dünyadan  bakışa  göre  dik  durumda  olması  bu  gözlemleri  mümkün  kıldı.
Samanyolunda  Süpernova  patlamaları  çok  sık meydana  gelmemekte. Bunlardan en  son  gözleneni  400 yıl kadar  önce  meydana  gelmişti.
Tip 1a  Süpernova. Bir  Beyaz  Cüce, yol  arkadaşı  yıldızdan madde  emerek, kütlesi Chandrasekhr  limitini aşınca,    bu  Beyaz Cücenin patlaması  sonunda  meydana  gelir.(Kaynak: NASA/CXC/M.
Weiss;universetoday.com)Böyle  bir  patlamayı astronom Johann  Kepler, 9 Ekim 1604’te, Prag’daki (Prague) kendi  gözlemevinde, iki  yıl  boyunca   gözlemişti. Süpernova  ışıması  bir  süre  sonra  sönükleşerek, zayıflar  veya  kaybolur.Bu  Süpernova  daha  sonra, Kepler’in  Süpernovası  (Kepler’in  Yıldzı)  olarak  bilindi. Samanyolunda  en  son  gözlenen  Süpernova  ise SN 1987’dir. (1987’de  gözlenmişti.)

SN 1987,  Dünyadan 200,000  ışık  yılı  uzaklıktaki  Büyük  Magellan  Bulutsusu (Large Magellanic Cloud) içinde  yer  alan, Tip 2  bir  Süpernovadır. Samanyolu  ötesindeki  bir  gökadada  ortaya  çıkan  bir  Süpernova  patlamasını  Samanyolu  içindekine  kıyasla  belirlemek  daha  kolaydır.  Samanyounda, yakındaki  yıldızlar  arka  bölgedeki  yıldızların  görünmesini  engeller veya  zorlaştırır.

Kepler’in  Süpernovası’nın  NASA’nın Chndra X-ışını  teleskobuyla görüntüsü.
(Kaynak: NASA/CXC/NCSU/M.Burkey; universetoday.com)
 

2006’da, Max  Planck  Dünyadışı  Fizik  Enstitüsü’nden  araştırmacılar, Avrupa  Uzay  Ajansının ‘Integral’  adlı  gözlem  uydusunun  sağladığı  veriyi  kullanarak, Samanyolunda  meyadana  gelen  Süpernova  patlamalarının ortalama 50  yıllık  periyodlarla  gerçekleştiğini  belirlediler.

Astronomlar,  Samanyolunda gerçekleşmesi  olası Süpernova  patlamasının, 8000  ışık  yılı  uzaklıktaki   bir  üçlü-yıldız  sisteminde  gerçekleşeceğini  söylüyor.   2XMM J160050.7-514245   olarak  kaydedilen (ve  takma  adı ‘Apep’  olan)  bu  yıldız  sistemi, birbiri  etrafında  hızla  dolanan bir  Wolf-Rayet  yıldız  sistemi. Büyük  bir  yıldız  ile, iki  yol  arkadaşından ve  bir  toz  diskinden  oluşan  bir  sistem.  Bu  sistemden  gama-ışıması  gözlenmeye  başladığında, merkeze çökme  ve  Süpernova  süreci  de  başlamış  olacak !
Yine  de, bu  patlamanın  gerçekleşmesinin birkaçyüzbin  yıl alacağı söylenmekte. Dolayısıyla,  hemen  balkona  çıkmaya  gerek  yok !
Bu  sürecin, yavaş  gelişen,  zaman  alıcı  bir  süreç  olduğunu  söylüyor  Matt Williams, unuversetoday.com’da, 11 Aralık  2019’da  yayımlanan  yazısında.
Yararlanılan  Kaynaklar:

This Galaxy Has Been Home to 5 Supernovae in the Last 20 Years

%d blogcu bunu beğendi: