Kara  Deliklerin  kayıp  halkası…(mı ?) (Missing  link  of Black Holes…?)

Bir  IMBH’nin  yakınındaki  yıldızı  parçalayarak  maddesini emmesi (temsili)

(Kaynak: NASA/ESA/D. Player (STScI)); space.com)

Elizabeth Howell, space.com’da,  2 Nisan 2020’de  yayımlanan  haberinde,  Kara Delikler  hakkındaki  bilinmeyenlerden  birinin  daha, Hubble  Uzay  Teleskobu (HST)  yardımıyla  çözümleniyor  olabileceğini  duyurdu.

HST  ile  alınan  bir görüntüde, bir  (görünmez)  Kara  Deliğin, kendisine  fazla  yaklaşan  bir  yıldızı parçaladığına dair  izler  bulunmaktaydı.

Bu  görüntülemenin  gerçekleştirildiği  araştırmada, gerçekte, NASA’nın  Chandra  ve Avrupa  Uzay  Ajansının  XMM-Newton (X-ray Multi-Mirror Mission)  uzay  teleskoplarıyla,  2006’da  belirlenen   güçlü   bir X-ışını  ışımasının  (x-ray  burst) kaynağı  araştırılmaktaydı.

2006’da  gerçekleştirilen  bu  ışıma-gözleminde  astronomlar, ışımanın  kaynağının  Samanyolu’nun  içinde  mi, yoksa, dışına  mı  olduğunu  bilemediler. Ancak,  HST  ile sağlanan  yeni  görüntülerden,  bu  ışımanın  (3XMM J215022.4−055108) Samanyolu’nun  dışındaki   başka  bir  gökdanın  kenarında  yer  alan  bir  yıldız  kümesi  içinden  geldiği  anlaşıldı. Bu  bölge,  olası  bir  Kara  Delik  için  uygun  bir  ortamdı.

3XMM J215022.4−055108’nin   içinde  olduğu  bölgenin  HST  ile  alınan  görüntüsü.

(Kaynak: NASA/ESA/D. Lin (University of New Hampshire)); space.com)

Araştırmacılar,  daha  önce  küçük  bir  gökadanın   merkezinde yer  alan  bu orta-boy  Kara  Deliğin, içinde  bulunduğu  yıldız  kümesine  ev  sahipliği  yapan  daha  büyük  bir  gökadayla  çarpışması  sonunda, bu  küçük  gökadanın  parçalanmış  olabileceğini  söylüyor. Bu  parçalanmadan  geriye  bu  yıldız  kümesi  ile  bu  Kara  Delik  kalmış !

Bu  Kara  Deliğin, kendisine  fazla  yaklaşan  bir  yıldızla  ‘sosyal  mesafesini’(!)  koruyamaması   sonunda, yıldız  parçalanması  gerçekleşirken, etrafa  da  x-ışınları  saçılmış. 2006’da  gözlenen  x-ışınları  bunlardı.

Astronomlar, eğer  belirlenen  bu  x-ışınları  bu  Kara  Delik  bölgesinden geldiyse, bu  Kara  Deliğin  kütlesinin,  Güneşin  kütlesinin 50,000  katı  kadar  olabileceğini  hesapladı. Samanyolu’nun  merkezinde  mevcut  olan  Kara  Deliğin  kütlesi Güneşin  kütlesinin 3.5-4  milyon  katı  kadar.

Araştırmacılar,  bu  gibi  Orta-Büyüklükteki  Kara  Delikleri (IMBH) belirlemenin, daha  az  aktif  oldukları  için, zor  olduğunu  söylüyor. IMBH’lar, sınırlı  gravitasyonel  kuvvetleri sebebiyle, kendilerine  yeterli  uzay  maddesi  çekemediklerinden, x-ışını  yayımlamaları  da  zorlaşmakta. (Biraz…, ‘bakımsız  kalma’  durumu !)

Araştırmacılara  göre, IMBH’lar, Kara  Deliklerin  oluşum  sürecinin anlaşılmasının  ‘eksik  halkalarıydı’.

HST  ve  diğer  gözlem  uydularıyla,  daha  önce, başka  IMBH  adayları  da  belirlemişti.  NASA’daki  araştırmacılara  göre,  belirlenen  bu  yeni  IMBH, bu  sınıf  Kara  Deliklerin  mevcut  olduğunun  kuvvetli  bir  deliliydi.  Araştırmacı  Dacheng Lin  (doçent,  University of New Hampshire, ABD)  böyle  söyledi.

Bu  Kara  Delik  için  hesaplanan  kütle, x-ışını  kaynağının  bir  Nötron  Yıldızı  olma  olasılığını  ortadan  kaldırdı. Nötron  yıldızlarının  kütleleri çok  daha  küçük.

HST  ile, 2009’da, başka  bir  IMBH  olan  HLX-1  de, gökda ESO 243-49’un kenarında  belirlenmişti.

 

Yararlanılan  Kaynaklar:

https://www.space.com/black-hole-missing-link-hubble-telescope-discovery.html

 

%d blogcu bunu beğendi: