Miranda
(Kaynak: lightsinthedark.com)
Jason Major, ‘uzay haberi emekçilerinden’ biri. Lightsinthedark.com sitesinde yazmakta. 9 Mayıs 2020’deki yazısında bize Mirada’yı tekrar hatırlattı.
Miranda, Uranüs’ün en büyük uydusu; buzla kaplı bir uydu. NASA’nın Voyager 2 aracı, 25 Ocak 1986’da, Uranüs’ün yakınından geçerken, bu uyduyu da yakından görüntülediğinde, başta gezegen bilimciler olmak üzere, birço uzay meraklısı büyük heyecan yaşamıştı; Miranda’nın yüzeyi ‘kırkyama’ (patchwork) gibi görünmekteydi.
Uygudunun sol-alt kenarında görünen dağ sırası Verona Rupes’in yüzeyden yüksekliği (ya da, vadilerin derinliği) 20 kilometre kadardı; Everest’in yüksekliğinin iki buçuk katından fazla !
Bu görüntü gezegenbilimcilere, Miranda’nın bir zamanlar bir çarpışma sonunda parçalanıp tekrar birleşmiş olduğunu düşündürdü.
Ancak, 2014’te gerçekleştirilen bir araştırmada, bu görünümün Uranüs’ün gravitasyon kuvveti sebebiyle, zayıf yüzeyde oluşan bölgesel deformasyonlardan kaynaklanıyor olabileceğini söylendi. Miranda, eliptik yörüngesini dolanırken, Uranüs’e periyodik olarak yaklaşmakta, bu da, esnetilen yapısı sebebiyle, iç sıcaklığının artmasına sebep olmakta. Artan sıcaklığı da, yüzeydeki çok kalın buz katmanlarının hareketlenmesine sebep olmakta.
Bu durum, biraz, Pluton’un yüzeyindeki ‘kalp şekilli’ buzlu ovaya benzemekte; hareket eden buzullar…!
(Kaynak: space.com)
Miranda, 480×468.4×465.8 km boyutunda bir uydu. Uranüsü yörüngesini 34 saatte dolanmakta.
Plüton’un buzlu yüzeyinin altında bölgesel bir okyanusun var olduğu söyleniyor. Acaba, Miranda’nın yüzeyinin altında da, bölgesel denizler mevcut olabilir mi ? Boz katmanındaki bölgesel şekil değiştirmeler bu sebepten kaynaklanmış olabilir mi …?
Yararlanılan Kaynaklar:
http://www.youtube.com/watch?v=-VlnsHWBstw
https://www.space.com/27334-uranus-frankenstein-moon-miranda.html
